تنها راه نجات جهان ظهور است ...

بشارت ظهور منجی در انجیل لوقا

«کمرهای خود را بسته، چراغ‌های خود را افروخته، بدارید. و شما مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را می‌کشند، که چه وقت از عروسی مراجعت کند، تا هر وقت آید و در را بکوبد بی‌درنگ برای او باز کنند. خوشا به حال آن غلامان که آقای ایشان چون آید ایشان را بیدار یابد... پس شما نیز مستعد باشید زیرا در ساعتی که گمان نمی‌برید پسر انسان می‌آید.» (1)

«و در آفتاب و ماه و ستارگان علامات خواهد بود و بر زمین، تنگی و حیرت از برای امت‌ها روی خواهد نمود، به سبب شوریدن دریا و امواجش. و دل‌های مردم ضعیف خواهد کرد از خوف و انتظار آن وقایعی که بر ربع مسکون ظاهر می‌شود، زیرا قوّت آسمان متزلزل خواهد شد. و آنگاه پسر انسان را خواهند دید که بر، ابری سوار شده با قوّت و جلال عظیم می‌آید.»(2)

همانگونه که قبلاً توضیح دادیم مقصود از «پسر انسان» حضرت مسیح (علیه‌السّلام) نیست، زیرا مطابق نوشته‌ی مستر‌هاکس آمریکایی در «قاموس کتاب مقدس» این عبارت ۸۰ بار در انجیل و ملحقات آن (عهد جدید) آمده است که فقط ۳۰ مورد آن با حضرت عیسی مسیح (علیه‌السّلام) قابل تطبیق است. و اما ۵۰ مورد دیگر از نجات دهنده‌ای سخن می‌گوید که در آخر الزمان و پایان روزگار ظهور خواهد کرد و حضرت عیسی (علیه‌السّلام) نیز با او خواهد آمد، و او را جلال و عظمت خواهد داد، و از ساعت و روز ظهور او جز خداوند ـ تبارک و تعالی ـ کسی اطلاع ندارد، و او کسی جز حضرت مهدی (علیه‌السّلام) آخرین حجت خدا نخواهد بود.

1: کتاب مقدس، انجیل لوقا، ص۱۱۶، باب ۱۲، بندهای ۳۵ و ۳۶ و ۳۷-۴۰

2: کتاب مقدس، انجیل لوقا، باب ۲۱، بندهای ۲۵-۲۷

بشارت ظهور مهدی عج در انجیل مَرْقُس

«و چون او ـ عیسی ـ از هیکل بیرون می‌رفت یکی از شاگردانش بدو گفت: ‌ای استاد! ملاحظه فرما چه نوع سنگ‌ها و چه عمارت‌ها است!

عیسی در جواب وی گفت: آیا این عمارت‌های عظیمه را می‌نگری. بدان که سنگی بر سنگی گذارده نخواهد شد مگر آن که به زیر افکنده شود.

و چون او بر کوه زیتون مقابل هیکل نشسته بود... از وی پرسیدند: ما را خبر ده که این امور کی واقع می‌شود؟ و علامت نزدیک شدن این امور چیست؟

آنگاه عیسی در جواب ایشان سخن آغاز کرد که: زنهار کسی شما را گمراه نکند. زیرا که بسیاری به نام من آمده خواهند گفت که: من هستم، ‌و بسیاری را گمراه خواهند نمود. اما چون جنگ‌ها و اخبار جنگ‌ها را بشنوید مضطرب مشوید، زیرا که وقوع این حوادث ضروری است. لیکن انتها هنوز نیست. زیرا که امتی بر امتی و مملکتی بر مملکتی خواهند برخاست، و زلزله‌ها در جای‌ها حادث خواهد شد و قحطی‌ها و اغتشاش‌ها پدید می‌آید، و اینها ابتدای دردهای زه می‌باشد.

لیکن شما از برای خود احتیاط کنید...

ولی از آن روز و ساعت غیر از پدر هیچ کس اطلاع ندارد نه فرشتگان در آسمان و نه پسر هم. پس بر حذر و بیدار شده دعا کنید، زیرا نمی‌دانید که آن وقت کی می‌شود.

مثل کسی که عازم سفر شده خانه‌ی خود را واگذارد و خادمان خود را قدرت داده هر یک را به شغلی خاصّ مقرر نماید و دربان را امر فرماید که بیدار بماند. پس بیدار باشید! زیرا نمی‌دانید که در چه وقت صاحب‌خانه می‌آید. در شام یا نصف شب یا بانگ خروس یا صبح. بادا ناگهان آمده شما را خفته یابد. اما آنچه به شما می‌گویم به همه می‌گویم بیدار باشید!. »(1)

1: کتاب مقدس، انجیل مرقس، ص۷۷، باب ۱۳، بندهای ۱-۹ و 32 الی ۳۷

بشارت ظهور در کتاب حزقیال نبی

در کتاب حزقیال نبی در مورد ظهور حضرت حجت بن الحسن العسکری (علیهما‌السّلام) و سرنوشت رژیم اسرائیل و جهانی شدن آیین توحید، و اجرای احکام و حدود الهی در آن عصر درخشان، چنین آمده است:

«... و اما تو‌ای پسر انسان! خداوند یَهْوَه چنین می‌فرماید: که به هر جنس مرغان و به همه‌ی حیوانات صحرا بگو: جمع شوید و بیایید و نزد قربانی من که آن را برای شما ذبح می‌نمایم فراهم آیید. قربانی عظیمی‌ که بر کوه‌های اسرائیل، تا گوشت بخورید و خون بنوشید. و خداوند یَهْوَه می‌گوید: که بر سفره‌ی من از اسبان و سواران و جبّاران و همه‌ی مردان جنگی سیر خواهید شد. و من جلال خود را در میان امت‌ها قرار خواهم داد و جمیع امت‌ها داوری مرا که آن را اجر خواهم داشت و دست مرا که بر ایشان فرود خواهم آورد، مشاهده خواهند نمود. و خاندان اسرائیل از آن روز و بعد، خواهند دانست که یَهْوَه خدای ایشان، من هستم. و امتها خواهند دانست که خاندان اسرائیل به سبب گناه خودشان جلای وطن گردیدند؛ زیرا که به من خیانت ورزیدند.»(1)

باید توجه داشت که منظور از «پسر انسان» مانند کلمه‌ی «مسیح»، حضرت عیسی (علیه‌السّلام) نیست؛ بلکه مراد از آن، حضرت مهدی (علیه‌السّلام) است، زیرا در انجیل بیش از ۸۰ بار کلمه‌ی «پسر انسان» آمده است که تنها در ۳۰ مورد آن حضرت عیسی (علیه‌السّلام) اراده شده است.(2)

1: کتاب مقدس، کتاب حزقیل نبی، ص۱۲۶۵، باب ۳۹، بندهای ۱۷-۲۳

2: مستر‌هاکس، قاموس کتاب مقدس، ماده‌ی «پسر خواهر»، ص۲۱۹